- Details
- Category: கவிதை
புரிந்துணர்வு என்பது பொக்கிசம்.
பொக்கிசங்கள் அடைந்தவர்கள் பாக்கியவான்கள்*
புலப்படுகிறார்கள் கண்களுக்குத் தெய்வங்களாக,
புண்பட்டவர்களை புத்துணர்வாக்கிப் புரிய வைக்கிறார்கள் நிஜங்களை*
- Details
- Category: கவிதை
சுற்றிச் சுற்றிக் கத்தும்
பூனைக்குரலின் அசை
மீன் வாசனையற்ற அந்த வெளியில்
வெறுமனே காய்ந்து போகிறது.
- Details
- Category: கவிதை
கண்ணம்மா...
நீளமரமொன்று இலையுதிர்த்து
வீழ விரும்பிக் கிடக்கிறது.
ஆழ உழுத நிலமொன்றில்
கறையான் புற்றெடுத்துப் போகிறது.
தொண்டை அடைக்கும் அழுகை மட்டும்
ஏனோ வெளிவர மறுக்கிறது.
வாழ்க்கையை
மேலும் கவிதைகள் வாசிக்க ..
-
தோல்விகளால்...
( கவிதை )
-
ஆச்சரியமான இன்று
( கவிதை )
- கருணாகரன் - விழித்திருக்கும் பனித்துளிக்கருகில்காத்துக் கொண்டிருக்கிறேன்எதற்கென்றும் யாருக்கென்றும் தெரியாமல்.
-
முகவரி தேடும் வெண்புறா
( கவிதை )
-கோ.சந்ரூ- அன்புள்ள அப்பாஉங்கள் குஞ்சு புறாவெண்புறாவாகி....ஆசையோடு முதல் எழுதும் அன்பு மடல்...
-
சுதந்திரம் நாடி போரிடும் உயிர்கள்
( கவிதை )
- மாவோ சேதுங் - தனியே நிற்கிறேன் வீழ்கால குளிர் உறைக்க.ஷியாங் ஆறு வடதிசை ஏகுமிடத்தின்செம்மஞ்சள் தீவு முனையில்;செவ்வழலாய் நிறம்பற்றியெரியும் மரங்கள்
-
சுமைதாங்கி
( கவிதை )
பாலமதுஜா ஆறுமுகநாதன் (யா/மெதடிஸ்த பெண்கள் உயர்தர பாடசாலை) தங்கத் தாரகையாய் தரணி தன்னிலே ஒளி வீசிடச் செய்யும் ஒரே ஒரு ஜீவன் அப்பா
-
வரங்களுக்காய் தவமிருப்பேன்
( கவிதை )
-ராகவன்- சின்ன விழிப் பார்வையிலசிக்குப் பட்டுப் போனன் - பிள்ளைசன்னக் குரல் கேட்கையில சத்தம் எல்லாம் அடங்கும் - பிள்ளை
-
பூ மரமானது
( கவிதை )
-கருணாகரன்- முதலில் அந்த மரத்தில் இலைகள் துளிர்த்திருந்தனஇலைகளாலான மரமாகியதுபிறகு பூக்கள் மலர்ந்துவண்ணமும் வாசமுமாகிபூ மரமானது
-
அவள்
( கவிதை )
-நிருபாமா- அவளைப்பற்றி............ம்........ அவளைப் பற்றி உனக்குஅவ்வளவாக ஒன்றும் தெரியாது!அவளைப் பற்றிய கதைகளைஅவளால் மட்டுமே எழுத முடியும்!
-
கொரோனாவிலிருந்து மீண்டு எழுவோம்
( கவிதை )
-ராகவி இரத்தினராசா- இஞ்சியுடன் தேநீரை அருந்துகொதிநீரை குடித்திடுமிளகை உணவுடன் சேர்த்து உண்டிடுகராம்பை சாப்பிடுஉன் வாழ்க்கையை காப்பாற்றநீயே மீண்டெழுந்திடு
-
என் அன்புக் கொரோனாவே
( கவிதை )
- ராகவன் - போ ! என்கிறேன் போகாமல்,....என்னையேன் தொடர்கிறாய்..!வா.! வாவென்றுவருந்தி அழைக்கிறாய்...!வரவில்லையென்றால்வாசலில் நிற்கிறாய்....!
மேலும்
-
தோல்விகளால்...
( கவிதை )
-
ஆச்சரியமான இன்று
( கவிதை )
- கருணாகரன் - விழித்திருக்கும் பனித்துளிக்கருகில்காத்துக் கொண்டிருக்கிறேன்எதற்கென்றும் யாருக்கென்றும் தெரியாமல்.
-
முகவரி தேடும் வெண்புறா
( கவிதை )
-கோ.சந்ரூ- அன்புள்ள அப்பாஉங்கள் குஞ்சு புறாவெண்புறாவாகி....ஆசையோடு முதல் எழுதும் அன்பு மடல்...
-
சுதந்திரம் நாடி போரிடும் உயிர்கள்
( கவிதை )
- மாவோ சேதுங் - தனியே நிற்கிறேன் வீழ்கால குளிர் உறைக்க.ஷியாங் ஆறு வடதிசை ஏகுமிடத்தின்செம்மஞ்சள் தீவு முனையில்;செவ்வழலாய் நிறம்பற்றியெரியும் மரங்கள்
-
சுமைதாங்கி
( கவிதை )
பாலமதுஜா ஆறுமுகநாதன் (யா/மெதடிஸ்த பெண்கள் உயர்தர பாடசாலை) தங்கத் தாரகையாய் தரணி தன்னிலே ஒளி வீசிடச் செய்யும் ஒரே ஒரு ஜீவன் அப்பா
-
வரங்களுக்காய் தவமிருப்பேன்
( கவிதை )
-ராகவன்- சின்ன விழிப் பார்வையிலசிக்குப் பட்டுப் போனன் - பிள்ளைசன்னக் குரல் கேட்கையில சத்தம் எல்லாம் அடங்கும் - பிள்ளை
-
பூ மரமானது
( கவிதை )
-கருணாகரன்- முதலில் அந்த மரத்தில் இலைகள் துளிர்த்திருந்தனஇலைகளாலான மரமாகியதுபிறகு பூக்கள் மலர்ந்துவண்ணமும் வாசமுமாகிபூ மரமானது
-
அவள்
( கவிதை )
-நிருபாமா- அவளைப்பற்றி............ம்........ அவளைப் பற்றி உனக்குஅவ்வளவாக ஒன்றும் தெரியாது!அவளைப் பற்றிய கதைகளைஅவளால் மட்டுமே எழுத முடியும்!
-
கொரோனாவிலிருந்து மீண்டு எழுவோம்
( கவிதை )
-ராகவி இரத்தினராசா- இஞ்சியுடன் தேநீரை அருந்துகொதிநீரை குடித்திடுமிளகை உணவுடன் சேர்த்து உண்டிடுகராம்பை சாப்பிடுஉன் வாழ்க்கையை காப்பாற்றநீயே மீண்டெழுந்திடு
-
என் அன்புக் கொரோனாவே
( கவிதை )
- ராகவன் - போ ! என்கிறேன் போகாமல்,....என்னையேன் தொடர்கிறாய்..!வா.! வாவென்றுவருந்தி அழைக்கிறாய்...!வரவில்லையென்றால்வாசலில் நிற்கிறாய்....!
